верыць

верыць

Belarusian

Etymology

From Proto-Slavic [Term?]; cognate with Ukrainian ві́рити (víryty), Russian ве́рить (véritʹ). Morphologically, from ве́ра (vjéra) +‎ -ыць (-ycʹ).

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈvʲerɨt͡sʲ]

• Audio

  (file)

Verb

ве́рыць • (vjérycʹ) (imperfective, perfective паве́рыць)

1. to believe

Conjugation

Conjugation of верыць

imperfective aspect
infinitive	ве́рыць (vjérycʹ)
adverbial	present tense	past tense
	ве́рачы (vjéračy)	—
	present tense	future tense
1st singular (я (ja))	ве́ру (vjéru)	бу́ду ве́рыць (búdu vjérycʹ)
2nd singular (ты (ty))	ве́рыш (vjéryš)	бу́дзеш ве́рыць (búdzješ vjérycʹ)
3rd singular (ён (jon)/яна́ (janá)/яно́ (janó))	ве́рыць (vjérycʹ)	бу́дзе ве́рыць (búdzje vjérycʹ)
1st plural (мы (my))	ве́рым (vjérym)	бу́дзем ве́рыць (búdzjem vjérycʹ)
2nd plural (вы (vy))	ве́рыце (vjérycje)	бу́дзеце ве́рыць (búdzjecje vjérycʹ)
3rd plural (яны́ (janý))	ве́раць (vjéracʹ)	бу́дуць ве́рыць (búducʹ vjérycʹ)
imperative	singular	plural
	вер (vjer)	ве́рце (vjércje)
past tense	singular	plural (мы (my), вы (vy), яны́ (janý))
masculine (я (ja), ты (ty), ён (jon))	ве́рыў (vjéryŭ)	ве́рылі (vjéryli)
feminine (я (ja), ты (ty), яна́ (janá))	ве́рыла (vjéryla)
neuter (яно́ (janó))	ве́рыла (vjéryla)

References

• “верыць” in slounik.org