ата-баба
Bashkir
Etymology
From *ata-bāba (“ancestors”).
A geminate term: Proto-Turkic *ata (“father”) + Proto-Turkic *bāba (“father; grandfather; ancetor”).
Cognate withKazakh ата-баба (ata-baba),Uzbek ota-bobo,Uyghur ئاتابابا (atababa), ئاتابوۋا (atabowa),Turkmen ata-baba,Azerbaijani ata-baba (“ancestors”), etc.
Pronunciation
- IPA(key): [ɑˈtɑ.bɑˌbɑ], [ɑˈtɑ.βɑˌβbɑ]
- Hyphenation: а‧та-ба‧ба
Noun
ата-баба • (ata-baba)
- (collective) (paternal) ancestors, forefathers
- Мин ата-бабаларымдың ун быуынға ҡәҙәр кемдәр булыуын асыҡланым.
- Min ata-babalarïmdïñ un bïwïnğa qäðär kemdär bulïwïn asïqlanïm.
- I have found out up to ten generations of who my ancestors were.
- Ата-бабалар иҫтәлеге — халыҡ үҙаңының айырып алғыһыҙ өлөшө.
- Ata-babalar iθtälege — xalïq üðañïnïñ ayïrïp alğïhïð ölöšö.
- The memory of ancestors is an indispensable part of an ethnic group's self-identity.
Declension
Inflection of ата-баба (ata-baba)
singular | plural | |
---|---|---|
absolute | ата-баба (ata-baba) | ата-бабалар (ata-babalar) |
definite genitive | ата-бабаның (ata-babanïñ) | ата-бабаларҙың (ata-babalarðïñ) |
dative | ата-бабаға (ata-babağa) | ата-бабаларға (ata-babalarğa) |
definite accusative | ата-бабаны (ata-babanï) | ата-бабаларҙы (ata-babalarðï) |
locative | ата-бабала (ata-babala) | ата-бабаларҙа (ata-babalarða) |
ablative | ата-бабанан (ata-babanan) | ата-бабаларҙан (ata-babalarðan) |
Usage notes
- Used mostly in plural.