-ωμα
See also: ωμά
Greek
Etymology
From Ancient Greek -ωμα (-ōma), a lengthening of the stem vowel -ω- (-ō-) + -μα (-ma) from Proto-Indo-European *-mn̥.
Suffix
-ωμα • (-oma) n
- indicating process, action
Declension
declension of -ωμα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | -μα • | -ματα • |
| genitive | -ματος • | -μάτων • |
| accusative | -μα • | -ματα • |
| vocative | -μα • | -ματα • |
Derived terms
- άμαξα (ámaxa, “body”), whence αμάξωμα (amáxoma, “bodywork”)
- κουμπί (koumpí, “button”), whence κούμπωμα (koúmpoma, “buttoning”)