φωνάρα
Greek
Etymology
φωνή (foní) + -άρα (-ára).
Pronunciation
- IPA(key): /foˈnaɾa/
- Hyphenation: φω‧νά‧ρα
Noun
φωνάρα • (fonára) n (plural φωνάρες)
- (colloquial) Augmentative of φωνή (foní, “big / loud / great voice”)
- (colloquial) great singer (singer with exceptional ability)
- Έχω όλους τους δίσκους της, είναι φωνάρα! ― Écho ólous tous dískous tis, eínai fonára! ― I have all her records, she's some singer!
Declension
declension of φωνάρα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | φωνάρα • | φωνάρες • |
| genitive | φωνάρας • | φωνάρων • |
| accusative | φωνάρα • | φωνάρες • |
| vocative | φωνάρα • | φωνάρες • |
Antonyms
- φωνίτσα f (fonítsa)
- φωνούλα f (fonoúla)