τερματίζω
Greek
Verb
τερματίζω • (termatízo) (simple past τερμάτισα, passive τερματίζομαι)
- end, terminate, conclude, wind up
Conjugation
τερματίζω τερματίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | τερματίζω | τερματίσω | τερματίζομαι | τερματιστώ |
| 2 sg | τερματίζεις | τερματίσεις | τερματίζεσαι | τερματιστείς |
| 3 sg | τερματίζει | τερματίσει | τερματίζεται | τερματιστεί |
| 1 pl | τερματίζουμε, [‑ομε] | τερματίσουμε, [‑ομε] | τερματιζόμαστε | τερματιστούμε |
| 2 pl | τερματίζετε | τερματίσετε | τερματίζεστε, τερματιζόσαστε | τερματιστείτε |
| 3 pl | τερματίζουν(ε) | τερματίσουν(ε) | τερματίζονται | τερματιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | τερμάτιζα | τερμάτισα | τερματιζόμουν(α) | τερματίστηκα |
| 2 sg | τερμάτιζες | τερμάτισες | τερματιζόσουν(α) | τερματίστηκες |
| 3 sg | τερμάτιζε | τερμάτισε | τερματιζόταν(ε) | τερματίστηκε |
| 1 pl | τερματίζαμε | τερματίσαμε | τερματιζόμασταν, (‑όμαστε) | τερματιστήκαμε |
| 2 pl | τερματίζατε | τερματίσατε | τερματιζόσασταν, (‑όσαστε) | τερματιστήκατε |
| 3 pl | τερμάτιζαν, τερματίζαν(ε) | τερμάτισαν, τερματίσαν(ε) | τερματίζονταν, (τερματιζόντουσαν) | τερματίστηκαν, τερματιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα τερματίζω ➤ | θα τερματίσω ➤ | θα τερματίζομαι ➤ | θα τερματιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα τερματίζεις, … | θα τερματίσεις, … | θα τερματίζεσαι, … | θα τερματιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … τερματίσει έχω, έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … τερματιστεί είμαι, είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … τερματίσει είχα, είχες, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … τερματιστεί ήμουν, ήσουν, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … τερματίσει θα έχω, θα έχεις, … τερματισμένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … τερματιστεί θα είμαι, θα είσαι, … τερματισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | τερμάτιζε | τερμάτισε | — | τερματίσου |
| 2 pl | τερματίζετε | τερματίστε | τερματίζεστε | τερματιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | τερματίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας τερματίσει ➤ | τερματισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | τερματίσει | τερματιστεί | ||
| Notes | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- τερματισμός (termatismós, “terminating”)