συνέλεξα

συνέλεξα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sy.né.lek.sa/ → /syˈne.lek.sa/ → /siˈne.lek.sa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sy.né.lek.sa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syˈnɛ.lɛk.sa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syˈne.lek.sa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syˈne.lek.sa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siˈne.lek.sa/

Verb

σῠνέλεξᾰ • (sunélexa)

1. first-person singular aorist indicative active of σῠλλέγω (sullégō)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siˈne.le.ksa/
• Hyphenation: συ‧νέ‧λε‧ξα
• Old Hyphenation: συν‧έ‧λε‧ξα

Verb

συνέλεξα • (synélexa)

1. 1st person singular simple past form of συλλέγω (syllégo).