συγκρουόμενα

συγκρουόμενα

See also: συγκρουομένα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /syŋ.kroː.ó.me.na/ → /syŋ.kruˈo.me.na/ → /siŋ.ɡruˈo.me.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /syŋ.kroː.ó.me.na/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /syŋ.kruˈo.mɛ.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /syŋ.kruˈo.me.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /syŋ.ɡruˈo.me.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /siŋ.ɡruˈo.me.na/

Participle

σῠγκρουόμενᾰ • (sunkrouómena)

1. nominative, accusative, and vocative plural neuter of σῠγκρουόμενος (sunkrouómenos)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /siŋ.ɡru.ˈo.me.na/
• Hyphenation: συ‧γκρου‧ό‧με‧να

Noun

συγκρουόμενα • (sygkrouómena) n

1. Nominative, accusative and vocative plural form of συγκρουόμενο (sygkrouómeno). (Especially in plural): bumper cars, dodgems (literally: little cars)

   see example phrase

Participle

συγκρουόμενα • (sygkrouómena)

1. Nominative, accusative and vocative plural neuter form of συγκρουόμενος (sygkrouómenos).