στοιχειακός

στοιχειακός

Ancient Greek

Etymology

στοιχεῖον (stoikheîon, “a simple sound of the voice, as the first element of language”) +‎ -ᾰκός (-akós)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.a.kós/ → /sty.çi.aˈkos/ → /sti.çi.aˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /stoi̯.kʰeː.a.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sty.kʰi.aˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sty.çi.aˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sty.çi.aˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.çi.aˈkos/

Adjective

στοιχειᾰκός • (stoikheiakós) m (feminine στοιχειᾰκή, neuter στοιχειᾰκόν); first/second declension

1. literal, alphabetic
   • 1115 – 1195, Eustathius of Thessalonica, Collected Works 35.24

Declension

First and second declension of στοιχειᾰκός; στοιχειᾰκή; στοιχειᾰκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στοιχειᾰκός stoikheiakós	στοιχειᾰκή stoikheiakḗ	στοιχειᾰκόν stoikheiakón		στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ		στοιχειᾰκοί stoikheiakoí	στοιχειᾰκαί stoikheiakaí	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Genitive		στοιχειᾰκοῦ stoikheiakoû	στοιχειᾰκῆς stoikheiakês	στοιχειᾰκοῦ stoikheiakoû		στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκαῖν stoikheiakaîn	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn		στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn	στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn	στοιχειᾰκῶν stoikheiakôn
Dative		στοιχειᾰκῷ stoikheiakôi	στοιχειᾰκῇ stoikheiakêi	στοιχειᾰκῷ stoikheiakôi		στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn	στοιχειᾰκαῖν stoikheiakaîn	στοιχειᾰκοῖν stoikheiakoîn		στοιχειᾰκοῖς stoikheiakoîs	στοιχειᾰκαῖς stoikheiakaîs	στοιχειᾰκοῖς stoikheiakoîs
Accusative		στοιχειᾰκόν stoikheiakón	στοιχειᾰκήν stoikheiakḗn	στοιχειᾰκόν stoikheiakón		στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ		στοιχειᾰκούς stoikheiakoús	στοιχειᾰκᾱ́ς stoikheiakā́s	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Vocative		στοιχειᾰκέ stoikheiaké	στοιχειᾰκή stoikheiakḗ	στοιχειᾰκόν stoikheiakón		στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ	στοιχειᾰκᾱ́ stoikheiakā́	στοιχειᾰκώ stoikheiakṓ		στοιχειᾰκοί stoikheiakoí	στοιχειᾰκαί stoikheiakaí	στοιχειᾰκᾰ́ stoikheiaká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στοιχειᾰκῶς stoikheiakôs				στοιχειᾰκώτερος stoikheiakṓteros				στοιχειᾰκώτᾰτος stoikheiakṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• στοιχειᾰκῶς (stoikheiakôs)

References

• “στοιχειακός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• «στοιχειᾰκός» on page 1,432/2 of Liddell & Scott’s Greek–English Lexicon (8th ed., 1897), Oxford: At the Clarendon Press