οπερατικός

οπερατικός

Greek

Etymology

From Italian opera.

Pronunciation

• IPA^(key): /opeɾatiˈkos/
• Hyphenation: ο‧πε‧ρα‧τι‧κός

Adjective

οπερατικός • (operatikós) m (feminine οπερατική, neuter οπερατικό)

1. (music) opera-, operatic

   οπερατική φωνή ― operatikí foní ― operatic voice

   οπερατικός τενόρος ― operatikós tenóros ― operatic tenor

Declension

declension of οπερατικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	οπερατικός	οπερατική	οπερατικό	οπερατικοί	οπερατικές	οπερατικά
genitive	οπερατικού	οπερατικής	οπερατικού	οπερατικών	οπερατικών	οπερατικών
accusative	οπερατικό	οπερατική	οπερατικό	οπερατικούς	οπερατικές	οπερατικά
vocative	οπερατικέ	οπερατική	οπερατικό	οπερατικοί	οπερατικές	οπερατικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο οπερατικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο οπερατικός (o pio operatikós), etc.)

Related terms

• όπερα f (ópera, “opera”)