οξύς
See also: ὀξύς
Greek
Etymology
From the Ancient Greek ὀξύς (oxús).
Adjective
οξύς • (oxýs) m (feminine οξεία, neuter οξύ)
- sharp, acute, acid, shrill, pointed
Declension
declension of οξύς
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οξύς | οξεία | οξύ | οξείς | οξείες | οξέα |
| genitive | οξέος / οξύ | οξείας | οξύ / οξέος | οξέων | οξειών | οξέων |
| accusative | οξύ | οξεία | οξύ | οξείς | οξείες | οξέα |
| vocative | οξύ | οξεία | οξύ | οξείς | οξείες | οξέα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο οξύς, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο οξύς (o pio oxýs), etc.) | |||||
degrees of comparison by suffixation
| comparative | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οξύτερος | οξύτερη | οξύτερο | οξύτεροι | οξύτερες | οξύτερα |
| genitive | οξύτερου | οξύτερης | οξύτερου | οξύτερων | οξύτερων | οξύτερων |
| accusative | οξύτερο | οξύτερη | οξύτερο | οξύτερους | οξύτερες | οξύτερα |
| vocative | οξύτερε | οξύτερη | οξύτερο | οξύτεροι | οξύτερες | οξύτερα |
| derivations | relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο οξύτερος", etc) | |||||
| absolute superlative | singular | plural | ||||
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | οξύτατος | οξύτατη | οξύτατο | οξύτατοι | οξύτατες | οξύτατα |
| genitive | οξύτατου | οξύτατης | οξύτατου | οξύτατων | οξύτατων | οξύτατων |
| accusative | οξύτατο | οξύτατη | οξύτατο | οξύτατους | οξύτατες | οξύτατα |
| vocative | οξύτατε | οξύτατη | οξύτατο | οξύτατοι | οξύτατες | οξύτατα |
Synonyms
- όξινος (óxinos, “acid”)
Antonyms
- αμβλύς (amvlýs, “blunt, dull, obtuse”)
Derived terms
- see: οξύ n (oxý, “acid”)