κόλαση
See also: Κόλαση
Greek
Etymology
Inherited from Mediaeval Byzantine Greek κόλαση (kólasē), from Ancient Greek κόλασις (kólasis, “chastisement, correction”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈko.la.si/
- Hyphenation: Κό‧λα‧ση
Noun
κόλαση • (kólasi) f (uncountable)
- hell, inferno, a place of anguish and suffering.
- Antonym: παράδεισος (parádeisos)
Declension
κόλαση
| case \\ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | κόλαση • | |
| genitive | κόλασης • | |
| accusative | κόλαση • | |
| vocative | κόλαση • | |
| Also, older or formal genitive singlar: κολάσεως • | ||
Related terms
- ακολασία f (akolasía, “debauchery”)
- ακόλαστος (akólastos, “lecherous”)
- κολασμένος (kolasménos, participle)
- κολασμός m (kolasmós)
- κολαστήριο n (kolastírio, “a place of suffering and torture”)
- and see: κολάζω (kolázo)
References
- κόλαση - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.