κηφῆνες

κηφῆνες

See also: Κηφῆνες and κηφήνες

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kɛː.pʰɛ̂ː.nes/ → /kiˈɸi.nes/ → /ciˈfi.nes/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kɛː.pʰɛ̂ː.nes/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /keˈpʰe.nɛs/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kiˈɸi.nes/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈfi.nes/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈfi.nes/

Noun

κηφῆνες • (kēphênes) m

1. nominative and vocative plural of κηφήν (kēphḗn)

Descendants

• Latin: cēphēnes