κατανεύω

κατανεύω

Ancient Greek

Etymology

κᾰτᾰ- (kata-) +‎ νεύω (neúō)

Verb

κᾰτᾰνεύω • (kataneúō)

1. to nod
2. to beckon
3. to grant, promise

Conjugation

   Present: κᾰτᾰνεύω, κᾰτᾰνεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνεύω	κᾰτᾰνεύεις	κᾰτᾰνεύει	κᾰτᾰνεύετον	κᾰτᾰνεύετον	κᾰτᾰνεύομεν	κᾰτᾰνεύετε	κᾰτᾰνεύουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνεύω	κᾰτᾰνεύῃς	κᾰτᾰνεύῃ	κᾰτᾰνεύητον	κᾰτᾰνεύητον	κᾰτᾰνεύωμεν	κᾰτᾰνεύητε	κᾰτᾰνεύωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνεύοιμῐ	κᾰτᾰνεύοις	κᾰτᾰνεύοι	κᾰτᾰνεύοιτον	κᾰτᾰνευοίτην	κᾰτᾰνεύοιμεν	κᾰτᾰνεύοιτε	κᾰτᾰνεύοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́νευε	κᾰτᾰνευέτω	κᾰτᾰνεύετον	κᾰτᾰνευέτων		κᾰτᾰνεύετε	κᾰτᾰνευόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνεύομαι	κᾰτᾰνεύῃ, κᾰτᾰνεύει	κᾰτᾰνεύεται	κᾰτᾰνεύεσθον	κᾰτᾰνεύεσθον	κᾰτᾰνευόμεθᾰ	κᾰτᾰνεύεσθε	κᾰτᾰνεύονται
	subjunctive	κᾰτᾰνεύωμαι	κᾰτᾰνεύῃ	κᾰτᾰνεύηται	κᾰτᾰνεύησθον	κᾰτᾰνεύησθον	κᾰτᾰνευώμεθᾰ	κᾰτᾰνεύησθε	κᾰτᾰνεύωνται
	optative	κᾰτᾰνευοίμην	κᾰτᾰνεύοιο	κᾰτᾰνεύοιτο	κᾰτᾰνεύοισθον	κᾰτᾰνευοίσθην	κᾰτᾰνευοίμεθᾰ	κᾰτᾰνεύοισθε	κᾰτᾰνεύοιντο
	imperative		κᾰτᾰνεύου	κᾰτᾰνευέσθω	κᾰτᾰνεύεσθον	κᾰτᾰνευέσθων		κᾰτᾰνεύεσθε	κᾰτᾰνευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνεύειν				κᾰτᾰνεύεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνεύων				κᾰτᾰνευόμενος
	f	κᾰτᾰνεύουσᾰ				κᾰτᾰνευομένη
	n	κᾰτᾰνεῦον				κᾰτᾰνευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτένευον, κᾰτενευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτένευον	κᾰτένευες	κᾰτένευε(ν)	κᾰτενεύετον	κᾰτενευέτην	κᾰτενεύομεν	κᾰτενεύετε	κᾰτένευον
middle/ passive	indicative	κᾰτενευόμην	κᾰτενεύου	κᾰτενεύετο	κᾰτενεύεσθον	κᾰτενευέσθην	κᾰτενευόμεθᾰ	κᾰτενεύεσθε	κᾰτενεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰνεύσω, κᾰτᾰνεύσομαι, κᾰτᾰνευθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνεύσω	κᾰτᾰνεύσεις	κᾰτᾰνεύσει	κᾰτᾰνεύσετον	κᾰτᾰνεύσετον	κᾰτᾰνεύσομεν	κᾰτᾰνεύσετε	κᾰτᾰνεύσουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνεύσοιμῐ	κᾰτᾰνεύσοις	κᾰτᾰνεύσοι	κᾰτᾰνεύσοιτον	κᾰτᾰνευσοίτην	κᾰτᾰνεύσοιμεν	κᾰτᾰνεύσοιτε	κᾰτᾰνεύσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰνεύσομαι	κᾰτᾰνεύσῃ, κᾰτᾰνεύσει	κᾰτᾰνεύσεται	κᾰτᾰνεύσεσθον	κᾰτᾰνεύσεσθον	κᾰτᾰνευσόμεθᾰ	κᾰτᾰνεύσεσθε	κᾰτᾰνεύσονται
	optative	κᾰτᾰνευσοίμην	κᾰτᾰνεύσοιο	κᾰτᾰνεύσοιτο	κᾰτᾰνεύσοισθον	κᾰτᾰνευσοίσθην	κᾰτᾰνευσοίμεθᾰ	κᾰτᾰνεύσοισθε	κᾰτᾰνεύσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰνευθήσομαι	κᾰτᾰνευθήσῃ	κᾰτᾰνευθήσεται	κᾰτᾰνευθήσεσθον	κᾰτᾰνευθήσεσθον	κᾰτᾰνευθησόμεθᾰ	κᾰτᾰνευθήσεσθε	κᾰτᾰνευθήσονται
	optative	κᾰτᾰνευθησοίμην	κᾰτᾰνευθήσοιο	κᾰτᾰνευθήσοιτο	κᾰτᾰνευθήσοισθον	κᾰτᾰνευθησοίσθην	κᾰτᾰνευθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰνευθήσοισθε	κᾰτᾰνευθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰνεύσειν			κᾰτᾰνεύσεσθαι		κᾰτᾰνευθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνεύσων			κᾰτᾰνευσόμενος		κᾰτᾰνευθησόμενος
	f	κᾰτᾰνεύσουσᾰ			κᾰτᾰνευσομένη		κᾰτᾰνευθησομένη
	n	κᾰτᾰνεῦσον			κᾰτᾰνευσόμενον		κᾰτᾰνευθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτένευσᾰ, κᾰτενευσᾰ́μην, κᾰτενεύθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτένευσᾰ	κᾰτένευσᾰς	κᾰτένευσε(ν)	κᾰτενεύσᾰτον	κᾰτενευσᾰ́την	κᾰτενεύσᾰμεν	κᾰτενεύσᾰτε	κᾰτένευσᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰνεύσω	κᾰτᾰνεύσῃς	κᾰτᾰνεύσῃ	κᾰτᾰνεύσητον	κᾰτᾰνεύσητον	κᾰτᾰνεύσωμεν	κᾰτᾰνεύσητε	κᾰτᾰνεύσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνεύσαιμῐ	κᾰτᾰνεύσειᾰς, κᾰτᾰνεύσαις	κᾰτᾰνεύσειε(ν), κᾰτᾰνεύσαι	κᾰτᾰνεύσαιτον	κᾰτᾰνευσαίτην	κᾰτᾰνεύσαιμεν	κᾰτᾰνεύσαιτε	κᾰτᾰνεύσειᾰν, κᾰτᾰνεύσαιεν
	imperative		κᾰτᾰ́νευσον	κᾰτᾰνευσᾰ́τω	κᾰτᾰνεύσᾰτον	κᾰτᾰνευσᾰ́των		κᾰτᾰνεύσᾰτε	κᾰτᾰνευσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτενευσᾰ́μην	κᾰτενεύσω	κᾰτενεύσᾰτο	κᾰτενεύσᾰσθον	κᾰτενευσᾰ́σθην	κᾰτενευσᾰ́μεθᾰ	κᾰτενεύσᾰσθε	κᾰτενεύσᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰνεύσωμαι	κᾰτᾰνεύσῃ	κᾰτᾰνεύσηται	κᾰτᾰνεύσησθον	κᾰτᾰνεύσησθον	κᾰτᾰνευσώμεθᾰ	κᾰτᾰνεύσησθε	κᾰτᾰνεύσωνται
	optative	κᾰτᾰνευσαίμην	κᾰτᾰνεύσαιο	κᾰτᾰνεύσαιτο	κᾰτᾰνεύσαισθον	κᾰτᾰνευσαίσθην	κᾰτᾰνευσαίμεθᾰ	κᾰτᾰνεύσαισθε	κᾰτᾰνεύσαιντο
	imperative		κᾰτᾰ́νευσαι	κᾰτᾰνευσᾰ́σθω	κᾰτᾰνεύσᾰσθον	κᾰτᾰνευσᾰ́σθων		κᾰτᾰνεύσᾰσθε	κᾰτᾰνευσᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτενεύθην	κᾰτενεύθης	κᾰτενεύθη	κᾰτενεύθητον	κᾰτενευθήτην	κᾰτενεύθημεν	κᾰτενεύθητε	κᾰτενεύθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰνευθῶ	κᾰτᾰνευθῇς	κᾰτᾰνευθῇ	κᾰτᾰνευθῆτον	κᾰτᾰνευθῆτον	κᾰτᾰνευθῶμεν	κᾰτᾰνευθῆτε	κᾰτᾰνευθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνευθείην	κᾰτᾰνευθείης	κᾰτᾰνευθείη	κᾰτᾰνευθεῖτον, κᾰτᾰνευθείητον	κᾰτᾰνευθείτην, κᾰτᾰνευθειήτην	κᾰτᾰνευθεῖμεν, κᾰτᾰνευθείημεν	κᾰτᾰνευθεῖτε, κᾰτᾰνευθείητε	κᾰτᾰνευθεῖεν, κᾰτᾰνευθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰνεύθητῐ	κᾰτᾰνευθήτω	κᾰτᾰνεύθητον	κᾰτᾰνευθήτων		κᾰτᾰνεύθητε	κᾰτᾰνευθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰνεῦσαι			κᾰτᾰνεύσᾰσθαι		κᾰτᾰνευθῆναι
participle	m	κᾰτᾰνεύσᾱς			κᾰτᾰνευσᾰ́μενος		κᾰτᾰνευθείς
	f	κᾰτᾰνεύσᾱσᾰ			κᾰτᾰνευσᾰμένη		κᾰτᾰνευθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰνεῦσᾰν			κᾰτᾰνευσᾰ́μενον		κᾰτᾰνευθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰνένευκᾰ, κᾰτᾰνένευμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνένευκᾰ	κᾰτᾰνένευκᾰς	κᾰτᾰνένευκε(ν)	κᾰτᾰνενεύκᾰτον	κᾰτᾰνενεύκᾰτον	κᾰτᾰνενεύκᾰμεν	κᾰτᾰνενεύκᾰτε	κᾰτᾰνενεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνενεύκω	κᾰτᾰνενεύκῃς	κᾰτᾰνενεύκῃ	κᾰτᾰνενεύκητον	κᾰτᾰνενεύκητον	κᾰτᾰνενεύκωμεν	κᾰτᾰνενεύκητε	κᾰτᾰνενεύκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνενεύκοιμῐ, κᾰτᾰνενευκοίην	κᾰτᾰνενεύκοις, κᾰτᾰνενευκοίης	κᾰτᾰνενεύκοι, κᾰτᾰνενευκοίη	κᾰτᾰνενεύκοιτον	κᾰτᾰνενευκοίτην	κᾰτᾰνενεύκοιμεν	κᾰτᾰνενεύκοιτε	κᾰτᾰνενεύκοιεν
	imperative		κᾰτᾰνένευκε	κᾰτᾰνενευκέτω	κᾰτᾰνενεύκετον	κᾰτᾰνενευκέτων		κᾰτᾰνενεύκετε	κᾰτᾰνενευκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνένευμαι	κᾰτᾰνένευσαι	κᾰτᾰνένευται	κᾰτᾰνένευσθον	κᾰτᾰνένευσθον	κᾰτᾰνενεύμεθᾰ	κᾰτᾰνένευσθε	κᾰτᾰνένευνται
	subjunctive	κᾰτᾰνενευμένος ὦ	κᾰτᾰνενευμένος ᾖς	κᾰτᾰνενευμένος ᾖ	κᾰτᾰνενευμένω ἦτον	κᾰτᾰνενευμένω ἦτον	κᾰτᾰνενευμένοι ὦμεν	κᾰτᾰνενευμένοι ἦτε	κᾰτᾰνενευμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνενευμένος εἴην	κᾰτᾰνενευμένος εἴης	κᾰτᾰνενευμένος εἴη	κᾰτᾰνενευμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰνενευμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰνενευμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰνενευμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰνενευμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰνένευσο	κᾰτᾰνενεύσθω	κᾰτᾰνένευσθον	κᾰτᾰνενεύσθων		κᾰτᾰνένευσθε	κᾰτᾰνενεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνενευκέναι				κᾰτᾰνενεῦσθαι
participle	m	κᾰτᾰνενευκώς				κᾰτᾰνενευμένος
	f	κᾰτᾰνενευκυῖᾰ				κᾰτᾰνενευμένη
	n	κᾰτᾰνενευκός				κᾰτᾰνενευμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• κατανεύω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• κατανεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• κατανεύω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• κατανεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κατανεύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2656 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • nod idem, page 559.