κατάφαρκτος

κατάφαρκτος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.tá.pʰark.tos/ → /kaˈta.ɸark.tos/ → /kaˈta.fark.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tá.pʰark.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈta.pʰark.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈta.ɸark.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈta.fark.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈta.fark.tos/

Adjective

κᾰτάφαρκτος • (katápharktos) m or f (neuter κᾰτάφαρκτον); second declension

1. Old Attic form of κατάφρακτος (katáphraktos)

Declension

Second declension of κᾰτάφαρκτος; κᾰτάφαρκτον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		κᾰτάφαρκτος katápharktos	κᾰτάφαρκτον katápharkton		κᾰταφάρκτω kataphárktō	κᾰταφάρκτω kataphárktō		κᾰτάφαρκτοι katápharktoi	κᾰτάφαρκτᾰ katápharkta
Genitive		κᾰταφάρκτου kataphárktou	κᾰταφάρκτου kataphárktou		κᾰταφάρκτοιν kataphárktoin	κᾰταφάρκτοιν kataphárktoin		κᾰταφάρκτων kataphárktōn	κᾰταφάρκτων kataphárktōn
Dative		κᾰταφάρκτῳ kataphárktōi	κᾰταφάρκτῳ kataphárktōi		κᾰταφάρκτοιν kataphárktoin	κᾰταφάρκτοιν kataphárktoin		κᾰταφάρκτοις kataphárktois	κᾰταφάρκτοις kataphárktois
Accusative		κᾰτάφαρκτον katápharkton	κᾰτάφαρκτον katápharkton		κᾰταφάρκτω kataphárktō	κᾰταφάρκτω kataphárktō		κᾰταφάρκτους kataphárktous	κᾰτάφαρκτᾰ katápharkta
Vocative		κᾰτάφαρκτε katápharkte	κᾰτάφαρκτον katápharkton		κᾰταφάρκτω kataphárktō	κᾰταφάρκτω kataphárktō		κᾰτάφαρκτοι katápharktoi	κᾰτάφαρκτᾰ katápharkta
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		κᾰταφάρκτως kataphárktōs			κᾰταφαρκτότερος katapharktóteros			κᾰταφαρκτότᾰτος katapharktótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.