εφιάλτης
See also: Ἐφιάλτης
Greek
Etymology
Via Ancient Greek ἐφιάλτης (ephiáltēs) (compare Ἐφιάλτης) from Ancient Greek έπιάλλω (épiállō), Attic ἐφἰάλλω (ephiállō) "send to, throw upon".
Noun
εφιάλτης • (efiáltis) m (plural εφιάλτες)
- nightmare
Declension
declension of εφιάλτης
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | εφιάλτης • | εφιάλτες • |
| genitive | εφιάλτη • | εφιαλτών • |
| accusative | εφιάλτη • | εφιάλτες • |
| vocative | εφιάλτη • | εφιάλτες • |
Related terms
- εφιαλτικός (efialtikós, “nightmarish”)