επιμελητής
See also: ἐπιμελητής
Greek
Pronunciation
- IPA(key): /e.pi.me.liˈtis/
- Hyphenation: ε‧πι‧με‧λη‧τής
Noun
επιμελητής • (epimelitís) m (feminine επιμελήτρια)
- one who takes care of a thing, in an official capacity
- curator
- editor
- (law) caretaker, guardian
Declension
declension of επιμελητής
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | επιμελητής • | επιμελητές • |
genitive | επιμελητή • | επιμελητών • |
accusative | επιμελητή • | επιμελητές • |
vocative | επιμελητή • | επιμελητές • |
Related terms
- επιμελητήριο n (epimelitírio)
- and see: επιμελούμαι (epimeloúmai, “I take care of”)