wpadać

Polish

From w- +‎ padać.

wpadać impf (perfective wpaść)

(intransitive) to fall in
wpadać do rzeki ― to fall into a river1
wpadać w depresję ― to fall into depression
wpadać w złość ― to fly into a rage
(intransitive) to drop in, to call on, to visit [+ do (genitive) = on somebody]
(intransitive) to run into, to come across [+ na (accusative) = into something/somebody]
(intransitive) to hit upon, to think of, to contrive [+ na (accusative) = something]

wpadać impf

Conjugation of wpadać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wpadać
present tense	1^st	wpadam			wpadamy
	2^nd	wpadasz			wpadacie
	3^rd	wpada			wpadają
	impersonal	wpada się
past tense	1^st	wpadałem	wpadałam		wpadaliśmy	wpadałyśmy
	2^nd	wpadałeś	wpadałaś		wpadaliście	wpadałyście
	3^rd	wpadał	wpadała	wpadało	wpadali	wpadały
	impersonal	wpadano
future tense	1^st	będę wpadał, będę wpadać	będę wpadała, będę wpadać		będziemy wpadali, będziemy wpadać	będziemy wpadały, będziemy wpadać
	2^nd	będziesz wpadał, będziesz wpadać	będziesz wpadała, będziesz wpadać		będziecie wpadali, będziecie wpadać	będziecie wpadały, będziecie wpadać
	3^rd	będzie wpadał, będzie wpadać	będzie wpadała, będzie wpadać	będzie wpadało, będzie wpadać	będą wpadali, będą wpadać	będą wpadały, będą wpadać
	impersonal	będzie wpadać się
conditional	1^st	wpadałbym	wpadałabym		wpadalibyśmy	wpadałybyśmy
	2^nd	wpadałbyś	wpadałabyś		wpadalibyście	wpadałybyście
	3^rd	wpadałby	wpadałaby	wpadałoby	wpadaliby	wpadałyby
	impersonal	wpadano by
imperative	1^st	niech wpadam			wpadajmy
	2^nd	wpadaj			wpadajcie
	3^rd	niech wpada			niech wpadają
active adjectival participle		wpadający	wpadająca	wpadające	wpadający	wpadające
contemporary adverbial participle		wpadając
verbal noun		wpadanie