εκπλέω

εκπλέω

See also: ἐκπλέω

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἐκπλέω. Morphologically, from εκ- (“from”) +‎ πλέω (“sail”)

Pronunciation

• IPA^(key): /ekˈple.o/
• Hyphenation: εκ‧πλέ‧ω

Verb

εκπλέω • (ekpléo) (simple past εξέπλευσα, passive —)

1. (formal) set sail, depart

   Synonym: αποπλέω (apopléo)

Conjugation

εκπλέω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	εκπλέω	εκπλεύσω
2 sg	εκπλέεις	εκπλεύσεις
3 sg	εκπλέει	εκπλεύσει
1 pl	εκπλέουμε, [‑ομε]	εκπλεύσουμε, [‑ομε]
2 pl	εκπλέετε	εκπλεύσετε
3 pl	εκπλέουν[ε]	εκπλεύσουν[ε]
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	εξέπλεα	εξέπλευσα
2 sg	εξέπλεες	εξέπλευσες
3 sg	εξέπλεε	εξέπλευσε
1 pl	εκπλέαμε	εκπλεύσαμε
2 pl	εκπλέατε	εκπλεύσατε
3 pl	εξέπλεαν, [εκπλέανε]	εξέπλευσαν, [εκπλεύσανε]
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα εκπλέω ➤	θα εκπλεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα εκπλέεις, …	θα εκπλεύσεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … εκπλεύσει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … εκπλεύσει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … εκπλεύσει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	[έκπλεε]	[έκπλευσε]
2 pl	εκπλέετε	εκπλεύστε
Other forms
Active present participle ➤	εκπλέοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας εκπλεύσει ➤
Passive perfect particple ➤	—
Nonfinite form ➤	εκπλεύσει
Notes	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• έκπλους m (ékplous, “departure of ship”) (formal)

• and see: πλέω (pléo, “to sail, to float”)