δίπτερος

δίπτερος

Ancient Greek

Etymology

From δι- (di-, “two”) +‎ πτερόν (pterón, “feather, wing”) +‎ -ος (-os, “adjectival suffix”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /díp.te.ros/ → /ˈðip.te.ros/ → /ˈðip.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /díp.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈdip.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈðip.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈðip.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈðip.te.ros/

Adjective

δίπτερος • (dípteros) m or f (neuter δίπτερον); second declension

1. (entomology) Two-winged.
   1. (of temples) With double peristyle.

Inflection

Second declension of δίπτερος; δίπτερον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		δίπτερος dípteros	δίπτερον dípteron		διπτέρω diptérō	διπτέρω diptérō		δίπτεροι dípteroi	δίπτερᾰ díptera
Genitive		διπτέρου diptérou	διπτέρου diptérou		διπτέροιν diptéroin	διπτέροιν diptéroin		διπτέρων diptérōn	διπτέρων diptérōn
Dative		διπτέρῳ diptérōi	διπτέρῳ diptérōi		διπτέροιν diptéroin	διπτέροιν diptéroin		διπτέροις diptérois	διπτέροις diptérois
Accusative		δίπτερον dípteron	δίπτερον dípteron		διπτέρω diptérō	διπτέρω diptérō		διπτέρους diptérous	δίπτερᾰ díptera
Vocative		δίπτερε díptere	δίπτερον dípteron		διπτέρω diptérō	διπτέρω diptérō		δίπτεροι dípteroi	δίπτερᾰ díptera
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		διπτέρως diptérōs			διπτερώτερος dipterṓteros			διπτερώτᾰτος dipterṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Translingual: Diptera
• → English: dipteran

References

• “δίπτερος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press