γρήγορος

γρήγορος

Greek

Etymology

From Medieval Byzantine Greek γρήγορος from Hellenistic Koine Greek ἐγρήγορος (“awake”). From verb γρηγορῶ (grēgorô).[1]

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɣriɣoros/
• Hyphenation: γρή‧γο‧ρος

Adjective

γρήγορος • (grígoros) m (feminine γρήγορη, neuter γρήγορο)

1. quick, fast, swift, brisk

Declension

declension of γρήγορος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γρήγορος	γρήγορη	γρήγορο	γρήγοροι	γρήγορες	γρήγορα
genitive	γρήγορου	γρήγορης	γρήγορου	γρήγορων	γρήγορων	γρήγορων
accusative	γρήγορο	γρήγορη	γρήγορο	γρήγορους	γρήγορες	γρήγορα
vocative	γρήγορε	γρήγορη	γρήγορο	γρήγοροι	γρήγορες	γρήγορα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο γρήγορος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο γρήγορος (o pio grígoros), etc.)

Antonyms

• αργός (argós, “slow”)

Related terms

• γρήγορα (grígora, “quickly”, adverb)
• γρηγοράδα f (grigoráda, “swiftness”)
• Γρηγόρης m (Grigóris, “Gregory”)
  • Γρηγόριος (Grigórios) (Hellenistic and Katharevousa)
• γρηγοριανός (grigorianós, “Gregorian”), γρηγοριανό ημερολόγιο n (grigorianó imerológio, “Gregorian calendar”)
• γρηγορώ (grigoró, “haste”)

References

1. γρήγορος in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.