γαμήλιος

γαμήλιος

Ancient Greek

Etymology

Stem γαμ- of γᾰμέω (gaméō) / γᾰμῶ (gamô, “marry a wife”) + -ηλο- via *γαμηλός.[1]

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ɡa.mɛ̌ː.li.os/ → /ɣaˈmi.li.os/ → /ɣaˈmi.li.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ɡa.mɛ̌ː.li.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɡaˈme̝.li.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɣaˈmi.li.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ɣaˈmi.li.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ɣaˈmi.li.os/

Adjective

γᾰμήλῐος • (gamḗlios) m or f (neuter γᾰμήλῐον); second declension

1. of / for a wedding, bridal, nuptial

   470 BCE, Aeschylus, The Suppliants Translation: Herbert Weir Smyth @perseus.tufts.edu, verses 804-805:

   ἐλθέτω ἐλθέτω μόρος, πρὸ κοίτας γαμηλίου τυχών.

   elthétō elthétō móros, prò koítas gamēlíou tukhṓn.

   Come death, death be my doom, before the marriage-bed!

Inflection

Also feminine γαμηλία (gamēlía)

Second declension of γᾰμήλῐος; γᾰμήλῐον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		γᾰμήλῐος gamḗlios	γᾰμήλῐον gamḗlion		γᾰμηλῐ́ω gamēlíō	γᾰμηλῐ́ω gamēlíō		γᾰμήλῐοι gamḗlioi	γᾰμήλῐᾰ gamḗlia
Genitive		γᾰμηλῐ́ου gamēlíou	γᾰμηλῐ́ου gamēlíou		γᾰμηλῐ́οιν gamēlíoin	γᾰμηλῐ́οιν gamēlíoin		γᾰμηλῐ́ων gamēlíōn	γᾰμηλῐ́ων gamēlíōn
Dative		γᾰμηλῐ́ῳ gamēlíōi	γᾰμηλῐ́ῳ gamēlíōi		γᾰμηλῐ́οιν gamēlíoin	γᾰμηλῐ́οιν gamēlíoin		γᾰμηλῐ́οις gamēlíois	γᾰμηλῐ́οις gamēlíois
Accusative		γᾰμήλῐον gamḗlion	γᾰμήλῐον gamḗlion		γᾰμηλῐ́ω gamēlíō	γᾰμηλῐ́ω gamēlíō		γᾰμηλῐ́ους gamēlíous	γᾰμήλῐᾰ gamḗlia
Vocative		γᾰμήλῐε gamḗlie	γᾰμήλῐον gamḗlion		γᾰμηλῐ́ω gamēlíō	γᾰμηλῐ́ω gamēlíō		γᾰμήλῐοι gamḗlioi	γᾰμήλῐᾰ gamḗlia
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		γᾰμηλῐ́ως gamēlíōs			γᾰμηλῐώτερος gamēliṓteros			γᾰμηλῐώτᾰτος gamēliṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• γαμήλευμα n (gamḗleuma)
• γαμηλεύω (gamēleúō)
• Γαμηλιών m (Gamēliṓn, “name of month, fashionable for weddings”)

substantivised:

• γαμηλία (gamēlía) sc. θυσία f (thusía, “sacrifice, offering; feast”) ("wedding feast")
• γαμήλιος (gamḗlios) sc. πλακοῦς m (plakoûs) ("bride cake")

References

1. Babiniotis, Georgios (2010), “γαμήλιος”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre.

Further reading

• “γαμήλιος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “γαμήλιος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• γαμήλιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• γαμήλιος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2023)

---

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣaˈmi.li.os/
• Hyphenation: γα‧μή‧λι‧ος

Adjective

γαμήλιος • (gamílios) m (feminine γαμήλια, neuter γαμήλιο)

1. wedding, bridal, nuptial
2. matrimonial, marital

Declension

Declension of γαμήλιος

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γαμήλιος •	γαμήλια •	γαμήλιο •	γαμήλιοι •	γαμήλιες •	γαμήλια •
genitive	γαμήλιου •	γαμήλιας •	γαμήλιου •	γαμήλιων •	γαμήλιων •	γαμήλιων •
accusative	γαμήλιο •	γαμήλια •	γαμήλιο •	γαμήλιους •	γαμήλιες •	γαμήλια •
vocative	γαμήλιε •	γαμήλια •	γαμήλιο •	γαμήλιοι •	γαμήλιες •	γαμήλια •