αχάριστος

αχάριστος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀχάριστος (akháristos), from ἀ- (a-, “a-, un-”) + χαρίζομαι (kharízomai, “to grant as a favour”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈxaɾistos/
• Hyphenation: α‧χά‧ρι‧στος

Adjective

αχάριστος • (acháristos) m (feminine αχάριστη, neuter αχάριστο)

1. ungrateful, unthankful, thankless, (as a noun) ingrate
   • 1947, Vassilis Tsitsanis (lyrics and music), “Αχάριστη [Ingrate]”, performed by Vassilis Tsitsanis:

     Αχάριστη, δεν πόνεσες για μένα,
     κι αυτό το βρίσκω να `ναι άδικο.

     Acháristi, den póneses gia ména,
     ki aftó to vrísko na `nai ádiko.

     Ingrate, you never felt sorry for me,
     And I find that to be unfair.

   Της αγόρασα ένα αμάξι και ούτε ένα ευχαριστώ δε μου `πε. Είναι εντελώς αχάριστη. ― Tis agórasa éna amáxi kai oúte éna efcharistó de mou `pe. Eínai entelós acháristi. ― I bought her a car and she didn't even thank me. She's a complete ingrate.

Declension

declension of αχάριστος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αχάριστος	αχάριστη	αχάριστο	αχάριστοι	αχάριστες	αχάριστα
genitive	αχάριστου	αχάριστης	αχάριστου	αχάριστων	αχάριστων	αχάριστων
accusative	αχάριστο	αχάριστη	αχάριστο	αχάριστους	αχάριστες	αχάριστα
vocative	αχάριστε	αχάριστη	αχάριστο	αχάριστοι	αχάριστες	αχάριστα
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αχάριστος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αχάριστος (o pio acháristos), etc.)

Synonyms

• αγνώμων (agnómon, “ungrateful”)

Antonyms

• ευγνώμων (evgnómon, “grateful”)