αρπακτικότητα
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἅρπα (hárpa, “bird of prey”): αρπακτικός (arpaktikós, “ravenous, predatory”) + -ότητα (-ótita, “-ity, -ness”). First attested 1881.
Noun
αρπακτικότητα • (arpaktikótita) f (uncountable)
- rapacity, ravening, predacity, predatoriness
Declension
αρπακτικότητα
| case \\ number | singular |
|---|---|
| nominative | αρπακτικότητα • |
| genitive | αρπακτικότητας • |
| accusative | αρπακτικότητα • |
| vocative | αρπακτικότητα • |
Related terms
- see: αρπακτικό n (arpaktikó, “bird of prey”)