αποκοιμιστικός
Greek
Adjective
αποκοιμιστικός • (apokoimistikós) m (feminine αποκοιμιστική, neuter αποκοιμιστικό)
- soporific
- (figuratively) beguiling
Declension
declension of αποκοιμιστικός
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποκοιμιστικός • | αποκοιμιστική • | αποκοιμιστικό • | αποκοιμιστικοί • | αποκοιμιστικές • | αποκοιμιστικά • |
| genitive | αποκοιμιστικού • | αποκοιμιστικής • | αποκοιμιστικού • | αποκοιμιστικών • | αποκοιμιστικών • | αποκοιμιστικών • |
| accusative | αποκοιμιστικό • | αποκοιμιστική • | αποκοιμιστικό • | αποκοιμιστικούς • | αποκοιμιστικές • | αποκοιμιστικά • |
| vocative | αποκοιμιστικέ • | αποκοιμιστική • | αποκοιμιστικό • | αποκοιμιστικοί • | αποκοιμιστικές • | αποκοιμιστικά • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αποκοιμιστικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αποκοιμιστικός (o pio apokoimistikós), etc.) | |||||
Related terms
- see: αποκοιμίζω (apokoimízo, “I beguile, I send to sleep”)