απαρχαιωμένος
Greek
Alternative forms
- απηρχαιωμένος (apirchaioménos) (antique)
Etymology
Perfect participle of απαρχαιώνομαι (aparchaiónomai), passive voice of απαρχαιώνω. From Ancient Greek ἀπηρχαιωμένος (apērkhaiōménos) perfect participle of the passive verb ἀπαρχαιόομαι / ἀπαρχαιοῦμαι.
Pronunciation
- IPA(key): /aparçeoˈmenos/
- Hyphenation: α‧παρ‧χαι‧ω‧μέ‧νος
Participle
απαρχαιωμένος • (aparchaioménos) m (feminine απαρχαιωμένη, neuter απαρχαιωμένο)
- archaic, obsolete
- old-fashioned, antiquated
- Μια απαρχαιωμένη μέθοδος διδασκαλίας. ― Mia aparchaioméni méthodos didaskalías. ― An old-fashioned teaching method.
- Έχει απαρχαιωμένες αντιλήψεις. ― Échei aparchaioménes antilípseis. ― [He/she] has old-fashioned views.
Declension
declension of απαρχαιωμένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απαρχαιωμένος | απαρχαιωμένη | απαρχαιωμένο | απαρχαιωμένοι | απαρχαιωμένες | απαρχαιωμένα |
| genitive | απαρχαιωμένου | απαρχαιωμένης | απαρχαιωμένου | απαρχαιωμένων | απαρχαιωμένων | απαρχαιωμένων |
| accusative | απαρχαιωμένο | απαρχαιωμένη | απαρχαιωμένο | απαρχαιωμένους | απαρχαιωμένες | απαρχαιωμένα |
| vocative | απαρχαιωμένε | απαρχαιωμένη | απαρχαιωμένο | απαρχαιωμένοι | απαρχαιωμένες | απαρχαιωμένα |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απαρχαιωμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απαρχαιωμένος (o pio aparchaioménos), etc.) | |||||