ακοόγραμμα
Greek
Etymology
Calque of French audiogramme. Morphologically from ακο(ή) (ako(í), “hearing”) + -ο- + γράμμα (“letter”).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.koˈo.ɣra.ma/
- Hyphenation: α‧κο‧ό‧γραμ‧μα
Noun
ακοόγραμμα • (akoógramma) n (plural ακοογράμματα)
- audiogram
Declension
declension of ακοόγραμμα
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
| genitive | ακοογράμματος • | ακοογραμμάτων • |
| accusative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
| vocative | ακοόγραμμα • | ακοογράμματα • |
Related terms
- ακοομετρία f (akoometría, “audiometry”)
- ακοόμετρο n (akoómetro, “audiometre”)
- and see: ακούω (akoúo, “hear, listen”), γράμμα (grámma, “letter, -gramme”)
- the form ακουόγραμμα is a misconstruction from ακού(ω) (akoú(o), “I hear”) + -ο-.
References
- ακοόγραμμα in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.