αδιευθέτητος
Greek
Adjective
αδιευθέτητος • (adiefthétitos) m (feminine αδιευθέτητη, neuter αδιευθέτητο)
- unsettled
Declension
declension of αδιευθέτητος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αδιευθέτητος | αδιευθέτητη | αδιευθέτητο | αδιευθέτητοι | αδιευθέτητες | αδιευθέτητα |
| genitive | αδιευθέτητου | αδιευθέτητης | αδιευθέτητου | αδιευθέτητων | αδιευθέτητων | αδιευθέτητων |
| accusative | αδιευθέτητο | αδιευθέτητη | αδιευθέτητο | αδιευθέτητους | αδιευθέτητες | αδιευθέτητα |
| vocative | αδιευθέτητε | αδιευθέτητη | αδιευθέτητο | αδιευθέτητοι | αδιευθέτητες | αδιευθέτητα |