αγανάκτηση
Greek
Alternative forms
- αγανάχτηση (aganáchtisi) (rare)
Etymology
From Ancient Greek ἀγανάκτησις (aganáktēsis).
Noun
αγανάκτηση • (aganáktisi) f (uncountable)
- rage, outrage, anger
- exasperation, indignation, resentment
Declension
αγανάκτηση
| case \\ number | singular | |
|---|---|---|
| nominative | αγανάκτηση • | |
| genitive | αγανάκτησης • | |
| accusative | αγανάκτηση • | |
| vocative | αγανάκτηση • | |
| Also, older or formal genitive singlar: αγανακτήσεως • | ||
Related terms
- see: αγανακτώ (aganaktó, “to be outraged”)