άρρηκτος
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἄρρηκτος (árrhēktos)
Adjective
άρρηκτος • (árriktos) m (feminine άρρηκτη, neuter άρρηκτο)
- unbreakable, indissoluble
Declension
Declension of άρρηκτος
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | άρρηκτος • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτοι • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |
| genitive | άρρηκτου • | άρρηκτης • | άρρηκτου • | άρρηκτων • | άρρηκτων • | άρρηκτων • |
| accusative | άρρηκτο • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτους • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |
| vocative | άρρηκτε • | άρρηκτη • | άρρηκτο • | άρρηκτοι • | άρρηκτες • | άρρηκτα • |