żydzieć

Polish

From żyd +‎ -eć.

żydzieć impf (perfective zżydzieć)

Conjugation of żydzieć impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		żydzieć
present tense	1^st	żydzieję			żydziejemy
	2^nd	żydziejesz			żydziejecie
	3^rd	żydzieje			żydzieją
	impersonal	żydzieje się
past tense	1^st	żydziałem	żydziałam		żydzieliśmy	żydziałyśmy
	2^nd	żydziałeś	żydziałaś		żydzieliście	żydziałyście
	3^rd	żydział	żydziała	żydziało	żydzieli	żydziały
	impersonal	żydziano
future tense	1^st	będę żydział, będę żydzieć	będę żydziała, będę żydzieć		będziemy żydzieli, będziemy żydzieć	będziemy żydziały, będziemy żydzieć
	2^nd	będziesz żydział, będziesz żydzieć	będziesz żydziała, będziesz żydzieć		będziecie żydzieli, będziecie żydzieć	będziecie żydziały, będziecie żydzieć
	3^rd	będzie żydział, będzie żydzieć	będzie żydziała, będzie żydzieć	będzie żydziało, będzie żydzieć	będą żydzieli, będą żydzieć	będą żydziały, będą żydzieć
	impersonal	będzie żydzieć się
conditional	1^st	żydziałbym	żydziałabym		żydzielibyśmy	żydziałybyśmy
	2^nd	żydziałbyś	żydziałabyś		żydzielibyście	żydziałybyście
	3^rd	żydziałby	żydziałaby	żydziałoby	żydzieliby	żydziałyby
	impersonal	żydziano by
imperative	1^st	niech żydzieję			żydziejmy
	2^nd	żydziej			żydziejcie
	3^rd	niech żydzieje			niech żydzieją
active adjectival participle		żydziejący	żydziejąca	żydziejące	żydziejący	żydziejące
contemporary adverbial participle		żydziejąc
verbal noun		żydzenie

adjective

nouns

verb