źrebiec
See also: Źrebiec and Żrebiec
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish źrzebiec, from Proto-Slavic *žerbьcь. By surface analysis, źrebię + -ec.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʑrɛ.bjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɛbjɛt͡s
- Syllabification: źre‧biec
Noun
źrebiec m anim (feminine źrebica)
- (archaic) a young male horse; a colt
- (obsolete) a young equine (any member of the genus Equus)
Declension
Declension of źrebiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | źrebiec | źrebce |
| genitive | źrebca | źrebców |
| dative | źrebcowi | źrebcom |
| accusative | źrebca | źrebce |
| instrumental | źrebcem | źrebcami |
| locative | źrebcu | źrebcach |
| vocative | źrebcu | źrebce |
Related terms
adjective
- źrebięcy
nouns
- źrebaczek
- źrebak
- źrebiątko
- źrebię
verb
- źrebić się
Further reading
- źrebiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- źrebiec in Polish dictionaries at PWN