þráleikr
Old Norse
Etymology
From þrár + -leikr.
Noun
þráleikr m
- perseverance
Declension
Declension of þráleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | þráleikr | þráleikrinn | þráleikar | þráleikarnir |
| accusative | þráleik | þráleikinn | þráleika | þráleikana |
| dative | þráleiki | þráleikinum | þráleikum | þráleikunum |
| genitive | þráleiks | þráleiksins | þráleika | þráleikanna |
References
- þráleikr in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.