złośliwiec
Polish
Etymology
From złośliwy + -iec.
Pronunciation
- IPA(key): /zwɔɕˈlʲi.vʲɛt͡s/
Noun
złośliwiec m pers
- A malicious or spiteful person; a meanie.
Declension
declension of złośliwiec
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | złośliwiec | złośliwcy |
genitive | złośliwca | złośliwców |
dative | złośliwcowi | złośliwcom |
accusative | złośliwca | złośliwców |
instrumental | złośliwcem | złośliwcami |
locative | złośliwcu | złośliwcach |
vocative | złośliwcze | złośliwcy |
Further reading
- złośliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- złośliwiec in Polish dictionaries at PWN