złorzeczenie
Polish
Etymology
From złorzeczyć + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /zwɔ.ʐɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
złorzeczenie n
- (uncountable) verbal noun of złorzeczyć
- curse, imprecation
- Synonym: przekleństwo
Declension
Declension of złorzeczenie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | złorzeczenie | złorzeczenia |
genitive | złorzeczenia | złorzeczeń |
dative | złorzeczeniu | złorzeczeniom |
accusative | złorzeczenie | złorzeczenia |
instrumental | złorzeczeniem | złorzeczeniami |
locative | złorzeczeniu | złorzeczeniach |
vocative | złorzeczenie | złorzeczenia |
Further reading
- złorzeczenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- złorzeczenie in Polish dictionaries at PWN