zwierciadło

zwierciadło

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish źwierciadło, źwierzciadło, źwirciadło, from Proto-Slavic *zьrcadlo (“looking-glass, mirror”). Cognates include Czech zrcadlo, Old Church Slavonic зрьцало (zrĭcalo), Serbo-Croatian zrcalo / зрцало, Russian зерца́ло (zercálo).

Pronunciation

• IPA^(key): /zvjɛrˈt͡ɕad.wɔ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adwɔ
• Syllabification: zwier‧ciad‧ło

Noun

zwierciadło n (diminutive zwierciadełko)

1. (often poetic) mirror
   • 2010, Bliżej fizyki. Podręcznik gimnazjalisty. Część 2, WSiP, →ISBN, page 101:

     Zwierciadło teleskopu natomiast „zbiera” światło z dużej powierzchni i skupia w jednym punkcie.

     The telescope's mirrorr on the other hands "collects" light from a large surface and focuses it on one point.

   Synonym: lustro

Declension

Declension of zwierciadło

	singular	plural
nominative	zwierciadło	zwierciadła
genitive	zwierciadła	zwierciadeł
dative	zwierciadłu	zwierciadłom
accusative	zwierciadło	zwierciadła
instrumental	zwierciadłem	zwierciadłami
locative	zwierciadle	zwierciadłach
vocative	zwierciadło	zwierciadła

Derived terms

• zwierciadlany

 

Further reading

• zwierciadło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• zwierciadło in Polish dictionaries at PWN