ziemianin
See also: Ziemianin
Polish
Etymology
From ziemia + -anin.
Pronunciation
- IPA(key): /ʑɛˈmja.ɲin/
Audio (file) - Rhymes: -aɲin
- Syllabification: zie‧mia‧nin
Noun
ziemianin m pers (feminine ziemianka)
- (literary) man (human), mortal
- (historical) landowner
Declension
Declension of ziemianin
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ziemianin | ziemianie |
| genitive | ziemianina | ziemian |
| dative | ziemianinowi | ziemianom |
| accusative | ziemianina | ziemian |
| instrumental | ziemianinem | ziemianami |
| locative | ziemianinie | ziemianach |
| vocative | ziemianinie | ziemianie |
Related terms
adjectives
- ziemiankowy
- ziemiański
- ziemny
- ziemski
adverb
- ziemiańsko
nouns
- ziemiankowość
- ziemiańskość
- ziemiaństwo
Further reading
- ziemianin in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ziemianin in Polish dictionaries at PWN