zabaczyć
Polish
Etymology
From za- + baczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /zaˈba.t͡ʂɨt͡ɕ/
- Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: za‧ba‧czyć
Verb
zabaczyć pf (imperfective zabaczać)
- (transitive, Kujawy) to forget (to cease remembering, to lose remembrance of) [+accusative something or someone]
- Synonym: zapomnieć
- (intransitive, Kujawy) to forget about [+ o (locative)]
- Synonym: zapomnieć
Conjugation
Conjugation of zabaczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | zabaczyć | |||||
future tense | 1st | zabaczę | zabaczymy | |||
2nd | zabaczysz | zabaczycie | ||||
3rd | zabaczy | zabaczą | ||||
impersonal | zabaczy się | |||||
past tense | 1st | zabaczyłem | zabaczyłam | zabaczyliśmy | zabaczyłyśmy | |
2nd | zabaczyłeś | zabaczyłaś | zabaczyliście | zabaczyłyście | ||
3rd | zabaczył | zabaczyła | zabaczyło | zabaczyli | zabaczyły | |
impersonal | zabaczono | |||||
conditional | 1st | zabaczyłbym | zabaczyłabym | zabaczylibyśmy | zabaczyłybyśmy | |
2nd | zabaczyłbyś | zabaczyłabyś | zabaczylibyście | zabaczyłybyście | ||
3rd | zabaczyłby | zabaczyłaby | zabaczyłoby | zabaczyliby | zabaczyłyby | |
impersonal | zabaczono by | |||||
imperative | 1st | niech zabaczę | zabaczmy | |||
2nd | zabacz | zabaczcie | ||||
3rd | niech zabaczy | niech zabaczą | ||||
passive adjectival participle | zabaczony | zabaczona | zabaczone | zabaczeni | zabaczone | |
anterior adverbial participle | zabaczywszy | |||||
verbal noun | zabaczenie |
Further reading
- zabaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zabaczyć in Polish dictionaries at PWN