offirmo
Latin
Alternative forms
- obfirmō
Etymology
From ob- + firmō (“strengthen, make firm”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ofˈfir.moː/, [ɔfˈfɪr.moː]
Verb
offirmō (present infinitive offirmāre, perfect active offirmāvī, supine offirmātum); first conjugation
- (transitive) I make firm, durable, steadfast.
- (figuratively) I hold fast to, persevere in.
- (figuratively) I am obstinate.
Inflection
Conjugation of offirmo (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | offirmō | offirmās | offirmat | offirmāmus | offirmātis | offirmant |
imperfect | offirmābam | offirmābās | offirmābat | offirmābāmus | offirmābātis | offirmābant | |
future | offirmābō | offirmābis | offirmābit | offirmābimus | offirmābitis | offirmābunt | |
perfect | offirmāvī | offirmāvistī | offirmāvit | offirmāvimus | offirmāvistis | offirmāvērunt, offirmāvēre | |
pluperfect | offirmāveram | offirmāverās | offirmāverat | offirmāverāmus | offirmāverātis | offirmāverant | |
future perfect | offirmāverō | offirmāveris | offirmāverit | offirmāverimus | offirmāveritis | offirmāverint | |
passive | present | offirmor | offirmāris, offirmāre | offirmātur | offirmāmur | offirmāminī | offirmantur |
imperfect | offirmābar | offirmābāris, offirmābāre | offirmābātur | offirmābāmur | offirmābāminī | offirmābantur | |
future | offirmābor | offirmāberis, offirmābere | offirmābitur | offirmābimur | offirmābiminī | offirmābuntur | |
perfect | offirmātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | offirmātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | offirmātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | offirmem | offirmēs | offirmet | offirmēmus | offirmētis | offirment |
imperfect | offirmārem | offirmārēs | offirmāret | offirmārēmus | offirmārētis | offirmārent | |
perfect | offirmāverim | offirmāverīs | offirmāverit | offirmāverimus | offirmāveritis | offirmāverint | |
pluperfect | offirmāvissem | offirmāvissēs | offirmāvisset | offirmāvissēmus | offirmāvissētis | offirmāvissent | |
passive | present | offirmer | offirmēris, offirmēre | offirmētur | offirmēmur | offirmēminī | offirmentur |
imperfect | offirmārer | offirmārēris, offirmārēre | offirmārētur | offirmārēmur | offirmārēminī | offirmārentur | |
perfect | offirmātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | offirmātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | offirmā | — | — | offirmāte | — |
future | — | offirmātō | offirmātō | — | offirmātōte | offirmantō | |
passive | present | — | offirmāre | — | — | offirmāminī | — |
future | — | offirmātor | offirmātor | — | — | offirmantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | offirmāre | offirmāvisse | offirmātūrus esse | offirmārī | offirmātus esse | offirmātum īrī | |
participles | offirmāns | — | offirmātūrus | — | offirmātus | offirmandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
offirmāre | offirmandī | offirmandō | offirmandum | offirmātum | offirmātū |
Derived terms
- offirmātē
- offirmātus
Related terms
- affirmō
- firmō
References
- offirmo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- offirmo in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- offirmo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette