wybawienie
Polish
Etymology
From wybawić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /vɨ.baˈvʲɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
wybawienie n
- verbal noun of wybawić
- deliverance
Declension
declension of wybawienie
| singular | |
|---|---|
| nominative | wybawienie |
| genitive | wybawienia |
| dative | wybawieniu |
| accusative | wybawienie |
| instrumental | wybawieniem |
| locative | wybawieniu |
| vocative | wybawienie |
Further reading
- wybawienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wybawienie in Polish dictionaries at PWN