wwozić

Polish

From w- +‎ wozić.

wwozić impf (perfective wwieźć)

(transitive, automotive, transport) to bring in (to move something or someone inside something or on top of something)

Conjugation of wwozić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wwozić
present tense	1^st	wwożę			wwozimy
	2^nd	wwozisz			wwozicie
	3^rd	wwozi			wwożą
	impersonal	wwozi się
past tense	1^st	wwoziłem	wwoziłam		wwoziliśmy	wwoziłyśmy
	2^nd	wwoziłeś	wwoziłaś		wwoziliście	wwoziłyście
	3^rd	wwoził	wwoziła	wwoziło	wwozili	wwoziły
	impersonal	wwożono
future tense	1^st	będę wwoził, będę wwozić	będę wwoziła, będę wwozić		będziemy wwozili, będziemy wwozić	będziemy wwoziły, będziemy wwozić
	2^nd	będziesz wwoził, będziesz wwozić	będziesz wwoziła, będziesz wwozić		będziecie wwozili, będziecie wwozić	będziecie wwoziły, będziecie wwozić
	3^rd	będzie wwoził, będzie wwozić	będzie wwoziła, będzie wwozić	będzie wwoziło, będzie wwozić	będą wwozili, będą wwozić	będą wwoziły, będą wwozić
	impersonal	będzie wwozić się
conditional	1^st	wwoziłbym	wwoziłabym		wwozilibyśmy	wwoziłybyśmy
	2^nd	wwoziłbyś	wwoziłabyś		wwozilibyście	wwoziłybyście
	3^rd	wwoziłby	wwoziłaby	wwoziłoby	wwoziliby	wwoziłyby
	impersonal	wwożono by
imperative	1^st	niech wwożę			wwóźmy
	2^nd	wwóź			wwóźcie
	3^rd	niech wwozi			niech wwożą
active adjectival participle		wwożący	wwożąca	wwożące	wwożący	wwożące
passive adjectival participle		wwożony	wwożona	wwożone	wwożeni	wwożone
contemporary adverbial participle		wwożąc
verbal noun		wwożenie

noun

adjective