wstrzemięźliwy
Polish
Etymology
Unclear but perhaps from the hypothetical noun wstrzemięga + -liwy, which would be a deverbal of the hypothetical verb wstrzmić or wstrzmieć.
Pronunciation
- IPA(key): /fstʂɛ.mjɛɲʑˈli.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ivɨ
- Syllabification: wstrze‧mięź‧li‧wy
Adjective
wstrzemięźliwy (comparative wstrzemięźliwszy, superlative najwstrzemięźliwszy, adverb wstrzemięźliwie)
- abstemious or temperate, restraining oneself from indulgence
Declension
Declension of wstrzemięźliwy
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | wstrzemięźliwy | wstrzemięźliwe | wstrzemięźliwa | wstrzemięźliwi | wstrzemięźliwe | ||
| genitive | wstrzemięźliwego | wstrzemięźliwej | wstrzemięźliwych | ||||
| dative | wstrzemięźliwemu | wstrzemięźliwym | |||||
| accusative | wstrzemięźliwego | wstrzemięźliwy | wstrzemięźliwe | wstrzemięźliwą | wstrzemięźliwych | wstrzemięźliwe | |
| instrumental | wstrzemięźliwym | wstrzemięźliwymi | |||||
| locative | wstrzemięźliwej | wstrzemięźliwych | |||||
Derived terms
noun
- wstrzemięźliwość
Further reading
- wstrzemięźliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wstrzemięźliwy in Polish dictionaries at PWN