wiatr
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish wietr, from Proto-Slavic *větrъ, from Proto-Indo-European *h₂weh₁-.
Pronunciation
- IPA(key): /vjatr/
Audio (file) - Rhymes: -atr
- Syllabification: wiatr
Noun
wiatr m inan (diminutive wietrzyk or wiaterek, augmentative wietrzysko)
- wind
- Tutaj zawsze wieje wiatr. ― The wind always blows here.
- Hyponym: bryza
Declension
Declension of wiatr
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | wiatr | wiatry |
| genitive | wiatru | wiatrów |
| dative | wiatrowi | wiatrom |
| accusative | wiatr | wiatry |
| instrumental | wiatrem | wiatrami |
| locative | wietrze | wiatrach |
| vocative | wietrze | wiatry |
Derived terms
adjectives
- bezwietrzny
- wietrzny
adverbs
- bezwietrznie
- wietrznie
nouns
- powietrze
- wiatromierz
- wiatrowskaz
- wiatr słoneczny
phrase
- biednemu wiatr zawsze w oczy
verb
- szukać wiatru w polu
Related terms
nouns
- wicher
- wichura
verbs
- wiać
- wietrzyć
Further reading
- wiatr in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wiatr in Polish dictionaries at PWN