weergeven
Dutch
Etymology
From weer (“back”) + geven (“give”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋeːrˌɣeːvə(n)/
Audio (file)
Verb
weergeven
- to give back
- to render, interpret
- to display, to reproduce
Inflection
| Inflection of weergeven (strong class 5, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | weergeven | |||
| past singular | gaf weer | |||
| past participle | weergegeven | |||
| infinitive | weergeven | |||
| gerund | weergeven n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | geef weer | gaf weer | weergeef | weergaf |
| 2nd person sing. (jij) | geeft weer | gaf weer | weergeeft | weergaf |
| 2nd person sing. (u) | geeft weer | gaf weer | weergeeft | weergaf |
| 2nd person sing. (gij) | geeft weer | gaaft weer | weergeeft | weergaaft |
| 3rd person singular | geeft weer | gaf weer | weergeeft | weergaf |
| plural | geven weer | gaven weer | weergeven | weergaven |
| subjunctive sing.1 | geve weer | gave weer | weergeve | weergave |
| subjunctive plur.1 | geven weer | gaven weer | weergeven | weergaven |
| imperative sing. | geef weer | |||
| imperative plur.1 | geeft weer | |||
| participles | weergevend | weergegeven | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- weergave
Anagrams
- geven weer