wciągnąć
Polish
Etymology
From wciągać + -nąć.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈft͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
- Syllabification: wciąg‧nąć
Verb
wciągnąć pf (imperfective wciągać)
- (transitive) to pull in, to pull inside
- (transitive) to hoist, to raise
- (transitive) to draw, to inhale, to breathe in
Conjugation
Conjugation of wciągnąć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | wciągnąć | |||||
future tense | 1st | wciągnę | wciągniemy | |||
2nd | wciągniesz | wciągniecie | ||||
3rd | wciągnie | wciągną | ||||
impersonal | wciągnie się | |||||
past tense | 1st | wciągnąłem | wciągnęłam | wciągnęliśmy | wciągnęłyśmy | |
2nd | wciągnąłeś | wciągnęłaś | wciągnęliście | wciągnęłyście | ||
3rd | wciągnął | wciągnęła | wciągnęło | wciągnęli | wciągnęły | |
impersonal | wciągnięto | |||||
conditional | 1st | wciągnąłbym | wciągnęłabym | wciągnęlibyśmy | wciągnęłybyśmy | |
2nd | wciągnąłbyś | wciągnęłabyś | wciągnęlibyście | wciągnęłybyście | ||
3rd | wciągnąłby | wciągnęłaby | wciągnęłoby | wciągnęliby | wciągnęłyby | |
impersonal | wciągnięto by | |||||
imperative | 1st | niech wciągnę | wciągnijmy | |||
2nd | wciągnij | wciągnijcie | ||||
3rd | niech wciągnie | niech wciągną | ||||
passive adjectival participle | wciągnięty | wciągnięta | wciągnięte | wciągnięci | wciągnięte | |
anterior adverbial participle | wciągnąwszy | |||||
verbal noun | wciągnięcie |
Further reading
- wciągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wciągnąć in Polish dictionaries at PWN