virkalakki
Finnish
Etymology
virka + lakki
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋirkɑˌlɑkːi/, [ˈʋirkɑˌlɑkːi]
- Rhymes: -ɑkːi
- Syllabification: vir‧ka‧lak‧ki
Noun
virkalakki
- a cap that shows one's occupation or position
Declension
Inflection of virkalakki (Kotus type 5/risti, kk-k gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | virkalakki | virkalakit | |
genitive | virkalakin | virkalakkien | |
partitive | virkalakkia | virkalakkeja | |
illative | virkalakkiin | virkalakkeihin | |
singular | plural | ||
nominative | virkalakki | virkalakit | |
accusative | nom. | virkalakki | virkalakit |
gen. | virkalakin | ||
genitive | virkalakin | virkalakkien | |
partitive | virkalakkia | virkalakkeja | |
inessive | virkalakissa | virkalakeissa | |
elative | virkalakista | virkalakeista | |
illative | virkalakkiin | virkalakkeihin | |
adessive | virkalakilla | virkalakeilla | |
ablative | virkalakilta | virkalakeilta | |
allative | virkalakille | virkalakeille | |
essive | virkalakkina | virkalakkeina | |
translative | virkalakiksi | virkalakeiksi | |
instructive | — | virkalakein | |
abessive | virkalakitta | virkalakeitta | |
comitative | — | virkalakkeineen |
Possessive forms of virkalakki (type risti) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | virkalakkini | virkalakkimme |
2nd person | virkalakkisi | virkalakkinne |
3rd person | virkalakkinsa |