autotematyczność
Polish
Etymology
From autotematyczny + -ość. First attested in 1902.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.tɛ.maˈtɨt͡ʂ.nɔɕt͡ɕ/
- Rhymes: -ɨt͡ʂnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: au‧to‧te‧ma‧tycz‧ność
Noun
autotematyczność f
- (art, literature) the quality of being mise en abyme
Declension
Declension of autotematyczność
| singular | |
|---|---|
| nominative | autotematyczność |
| genitive | autotematyczności |
| dative | autotematyczności |
| accusative | autotematyczność |
| instrumental | autotematycznością |
| locative | autotematyczności |
| vocative | autotematyczności |
Related terms
noun
- autotematyzm
References
- Pamiętnik literacki, volume 94, Zakład im. Ossolińskich, 1902, page 67: “Jeśli natomiast uznaje się dwoistość tekstu Pałuby (występowanie w nim zarówno zdań fikcjonalnych, jak i zdań logicznych), autotematyczność w niej znika.”
- autotematyczność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autotematyczność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autotematyczność in Polish dictionaries at PWN