vefja
Icelandic
Etymology
From Old Norse vefja, from Proto-Germanic *wabjaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛvja/
- Rhymes: -ɛvja
Verb
vefja (weak verb, third-person singular past indicative vafði, supine vafið)
- (ditransitive, with accusative and/or dative) to wrap
Conjugation
vefja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) | að vefja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vafið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vefjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vef | við vefjum | present (nútíð) | ég vefji | við vefjum |
þú vefur | þið vefjið | þú vefjir | þið vefjið | ||
hann, hún, það vefur | þeir, þær, þau vefja | hann, hún, það vefji | þeir, þær, þau vefji | ||
past (þátíð) | ég vafði | við vöfðum | past (þátíð) | ég vefði | við vefðum |
þú vafðir | þið vöfðuð | þú vefðir | þið vefðuð | ||
hann, hún, það vafði | þeir, þær, þau vöfðu | hann, hún, það vefði | þeir, þær, þau vefðu | ||
imperative (boðháttur) | vef (þú) | vefjið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vefðu | vefjiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vefjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) | að vefjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) | vafist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vefjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) | ég vefst | við vefjumst | present (nútíð) | ég vefjist | við vefjumst |
þú vefst | þið vefjist | þú vefjist | þið vefjist | ||
hann, hún, það vefst | þeir, þær, þau vefjast | hann, hún, það vefjist | þeir, þær, þau vefjist | ||
past (þátíð) | ég vafðist | við vöfðumst | past (þátíð) | ég vefðist | við vefðumst |
þú vafðist | þið vöfðust | þú vefðist | þið vefðust | ||
hann, hún, það vafðist | þeir, þær, þau vöfðust | hann, hún, það vefðist | þeir, þær, þau vefðust | ||
imperative (boðháttur) | vefst (þú) | vefist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vefstu | vefisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
vafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vafinn | vafin | vafið | vafðir | vafðar | vafin | |
accusative (þolfall) | vafinn | vafða | vafið | vafða | vafðar | vafin | |
dative (þágufall) | vöfðum | vafinni | vöfðu | vöfðum | vöfðum | vöfðum | |
genitive (eignarfall) | vafins | vafinnar | vafins | vafinna | vafinna | vafinna | |
weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) | vafði | vafða | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
accusative (þolfall) | vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
dative (þágufall) | vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
genitive (eignarfall) | vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu |
Derived terms
- vefja um fingur sér
- vefst tunga um tönn