Valhǫll
Old Norse
Etymology
From valr (“dead warriors”) + hǫll (“hall”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɑl.hɒlː/
Proper noun
Valhǫll f
- Valhalla
Inflection
Declension of Valhǫll (strong ō-stem, indefinite singular only)
feminine | singular |
---|---|
indefinite | |
nominative | Valhǫll |
accusative | Valhǫll |
dative | Valhǫll, Valhǫllu |
genitive | Valhallar |
Descendants
- Icelandic: Valhöll
- → English: Valhalla, Walhalla