uświęcenie
Polish
Etymology
From uświęcić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɕfjɛnˈt͡sɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧świę‧ce‧nie
Noun
uświęcenie n
- verbal noun of uświęcić
Declension
Declension of uświęcenie
singular | |
---|---|
nominative | uświęcenie |
genitive | uświęcenia |
dative | uświęceniu |
accusative | uświęcenie |
instrumental | uświęceniem |
locative | uświęceniu |
vocative | uświęcenie |
Further reading
- uświęcenie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uświęcenie in Polish dictionaries at PWN