upośledzenie
Polish
Etymology
From upośledzić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.pɔɕ.lɛˈd͡zɛ.ɲɛ/
Noun
upośledzenie n
- handicap, impairment
Declension
declension of upośledzenie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | upośledzenie | upośledzenia |
| genitive | upośledzenia | upośledzeń |
| dative | upośledzeniu | upośledzeniom |
| accusative | upośledzenie | upośledzenia |
| instrumental | upośledzeniem | upośledzeniami |
| locative | upośledzeniu | upośledzeniach |
| vocative | upośledzenie | upośledzenia |
Related terms
- upośledzać
- upośledzony
Further reading
- upośledzenie in Polish dictionaries at PWN